Een paar maanden geleden: met 2 kleinkinderen in de speeltuin, allebei op de fiets. Ineens stapt de oudste af en zegt: ‘oma, dit vind ik toch zo erg’ en pakt een stukje zwerfvuil op wat op de grond ligt. We praten even over wat zwerfvuil met de dieren doet en ik geef haar het advies om iedere dag 2 stuks zwerfvuil op te ruimen, meer niet. Als meer mensen dit zouden doen helpt het de dieren en onze omgeving enorm. Ze begrijpt dit, ze kan niet alles alleen opruimen, ze is bijna 9 jaar.
‘s Avonds loop ik de derde avond van de 4-daagse. Weer een prachtige route door mijn mooie dorp, heerlijk. Behalve… het zwerfvuil wat net buiten het dorp ligt. Mijn eigen woorden van vanmorgen kwamen weer naar boven: ‘als iedereen nou 2 stuks zwerfvuil op zou ruimen…’ ik kon er niet omheen. Het had geregend die avond en het lokte niet aan om 2 vieze en natte dingen van de grond te pakken maar ik deed het toch. En dan merk je iets op: het vuil kan je nergens kwijt! Waarom staan er geen afvalbakken of van die in-gooi-netten langs de weg? Ik heb met het zwerfvuil een half uur gelopen en uiteindelijk maar naast de oprit van een woonhuis neergelegd (sorry bewoners).
Maar ik heb woord gehouden: zeg wat je doet en doe wat je zegt. Nu nog volhouden op andere dagen…