Al een poosje valt me iets op. Of je nou alleen loopt of samen met een klein purkie (klein kind); de meeste mensen groeten niet terug als je ze gedag zegt. Zelfs niet als het kleine purkie enthousiast hoi zegt en begint te praten.
Hoe komt dit nou? In een stad met veel mensen op straat kan ik het me voorstellen, je blijft dan bezig met ‘hallo’ of ‘dag’ zeggen.
Maar op een dorp…? Waar veel mensen elkaar kennen van gezicht of naam… En trouwens, waarom niet tegen een onbekende even ‘hoi’ zeggen of vriendelijk naar hem/haar knikken? Kost niks en geeft een heel goed gevoel!
De naam Ria
De naam Ria is, zoals je dat zegt, best wel prominent aanwezig in mijn leven.
Eerst had ik het niet zo door maar een paar jaar geleden viel het mij ineens op: alle Ria’s tot nu toe spelen een bijzondere rol in mijn leven, zowel prettig als minder prettig.
Het begon op de kleuterschool; ik zat bij de nonnen, bij een hele lieve non, zuster Ricarda. Als bang en blue kleutertje gaf ze me veel liefde en steun, dat voelde ik heel duidelijk. Ik ben er niet helemaal zeker van maar volgens mij was haar niet-non-naam Ria.
Daarna kwamen er een hele rits Ria’s voorbij: een opmerkelijke vriendin van de lagere school heette zo, een bijzondere buurvrouw, op 2 verschillende stageplekken waren Ria’s en als collega was er een Ria die indruk had gemaakt.
Op dit moment is er geen bijzondere Ria om mij heen.
Wat betekent de naam Ria eigenlijk: er zijn verschillende uitleggen te vinden op Internet: de betekenis is 1: ‘beek, rivier’, maar ook 2: ‘mond van een rivier en
3: ‘welgevormd schoon’. 1 en 2 zeggen mij niet zoveel, 3 wel.
De naam Ria stamt af van Maria. En dat is mijn 2e doopnaam…